Ν. Βαϊδάκης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Από όλες τις ανδρικές σεξουαλικές διαταραχές αυτή που παρουσίασε τις μεγαλύτερες μεταβολές τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια είναι η πρόωρη (γρήγορη) εκσπερμάτιση. Μέχρι πρόσφατα η διεθνής βιβλιογραφία τη θεωρούσε τη συχνότερη ανδρική σεξουαλική διαταραχή με επικράτηση, στις περισσότερες μελέτες, από 30% έως 40% στον γενικό πληθυσμό. Νεότερες μελέτες, όμως, χρησιμοποιώντας τον λανθάνοντα ενδοκολπικό χρόνο (ΕΛΧΕ) και το αίσθημα ελέγχου της εκσπερμάτισης, διέκριναν τέσσερεις τύπους πρόωρης εκσπερμάτισης (α) την υποκειμενική ΠΕ, (β) τη φυσιολογική ποικιλομορφία ΠΕ, (γ) την πρωτογενή ΠΕ, (δ) τη δευτερογενή ΠΕ. Από αυτές, γνήσιες διαταραχές θεωρούνται οι δύο τελευταίες. Έτσι στις πολύ πρόσφατες μελέτες επιπολασμός (prevalence) της πρωτογενούς και δευτερογενούς ΠΕ ήταν 2,3% και 3%, αντίστοιχα. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση της πρόωρης εκσπερμάτισης περιλαμβάνουν κυρίως: γνωσιακές-συμπεριφορικές στρατηγικές, φαρμακευτικές ουσίες όπως τα SSRIs, τοπικά αναισθητικά. Στη δευτερογενή ΠΕ απαιτείται η αποκατάσταση της πρωταρχικής αιτίας (π.χ. θυρεοειδικής λειτουργίας) και αν χρειαστεί συμπληρώνεται από ψυχολογική θεραπεία.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):11—20
Κέντρο Προέλευσης: Α΄ Ψυχιατρική Κλινική, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Αθήνα
Λέξεις Κλειδιά: Εκσπερμάτιση, πρόωρη, γρήγορη, λανθάνων χρόνος εκσπερμάτισης, τύποι πρόωρης εκσπερμάτισης, επιπολασμός, θεραπεία
Αλληλογραφία: Ν. Βαϊδάκης, Αιγινήτειο Νοοσκομείο, Δημητρέσσας 10, 115 28 Αθήνα • vaidanik@med.uoa.gr
Π.Ν. Συγκελλάκης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Ραγδαίες και πολύ σημαντικές εξελίξεις σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια στη διάγνωση, πρόγνωση και θεραπεία όλων των μορφών του καρκίνου του θυρεοειδούς, που οφείλονται στις προόδους και στην κατανόηση των γενετικών και βιολογικών χαρακτηριστικών τους. Οι γονιδιακές διαταραχές –συνήθως αύξηση της δράσεως ογκογονιδίων από μεταλλάξεις, συντήξεις, αναδιατάξεις– έχουν ταυτοποιηθεί για τους περισσότερους καρκίνους του θυρεοειδούς ενδοδερμικής προελεύσεως (θηλώδη, ελάχιστα διαφοροποιημένα, αναπλαστικό) και για το από τη νευρική ακρολοφία μυελοειδές. Επιπλέον οι πρόοδοι στη βιοτεχνολογία και τη χημεία των φαρμάκων οδήγησαν στη σύνθεση πλήθους νέων ουσιών (αναστολείς των πρωτεϊνικών κινασών) με στοχευμένη δράση στους διαταραγμένους μηχανισμούς της ογκογένεσης. Η χορήγηση των ουσιών αυτών σε ασθενείς με καρκίνους του θυρεοειδούς μη ανταποκρινόμενους στις υπάρχουσες θεραπείες είχε ως αποτέλεσμα: (α) τη δυνατότητα χορηγήσεως θεραπευτικού 131Ι σε διαφοροποιημένα καρκινώματα του θυρεοειδούς που προηγουμένως δεν προσελάμβαναν το ραδιοϊώδιο («αποκατάσταση» της προσλήψεως ιωδίου από τα καρκινικά αυτά κύτταρα) και (β) τη σημαντική αναστολή της εξελίξεως (αύξηση του χρόνου επιβίωσης χωρίς συμπτώματα) προκεχωρημένων (τοπική υποτροπή ή μεταστάσεις) καρκίνων του θυρεοειδούς είτε διαφοροποιημένων αλλά με αδυναμία προσλήψεως 131Ι είτε μυελοειδούς. Αναμένονται, εν προκειμένω, ακόμα καλύτερα αποτελέσματα από νέους αναστολείς με ισχυρότερη και πιο εξειδικευμένη δράση. Το μέλλον προβλέπεται ευοίωνο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):21—39
Κέντρο Προέλευσης: Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα
Λέξεις Κλειδιά: Καρκίνος θυρεοειδούς, θηλώδη μικροκαρκινώματα, ογκογονίδια (παθογόνες μεταλλάξεις), αναστολείς των πρωτεϊνικών κινασών, υπερηχογράφημα, καλσιτονίνη, αναρρόφηση με λεπτή βελόνα και κυτταρολογική εξέταση (FNAC), θεραπεία με ραδιοϊώδιο (131Ι), μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς, ιονίζουσα ακτινοβολία.
Αλληλογραφία: Π.Ν. Συγκελλάκης, Γράμμου 2, 172 34 Δάφνη-Υμηττός, Αθήνα • e-mail: p.singhellakis@gmail.com
Χ. Μαρκέτος, Δ. Θεόφιλος, Α. Ζέτος, Γ. Πολίτης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η παλμική οξυμετρία είναι η συχνότερα χρησιμοποιούμενη μη επεμβατική μέθοδος προσδιορισμού, στο αρτηριακό αίμα, του κορεσμού της αιμοσφαιρίνης σε οξυγόνο. Το παλμικό οξύμετρο αποτελείται από μια πηγή εκπομπής φωτός και έναν ανιχνευτή φωτός. Η πηγή εκπομπής φωτός εκπέμπει φωτεινή ακτινοβολία σε δύο διαφορετικά μήκη κύματος και συγκεκριμένα στην περιοχή του υπέρυθρου και στην περιοχή του ερυθρού φωτός, όπου η οξυαιμοσφαιρίνη και η δεοξυαιμοσφαιρίνη εμφανίζουν αντίστοιχα τα πλέον διακριτά φάσματα απορρόφησης της φωτεινής ακτινοβολίας. Από τη σχέση των ποσοτήτων της φωτεινής ακτινοβολίας που απορροφώνται από την οξυαιμοσφαιρίνη και τη δεοξυαιμοσφαιρίνη στα δύο αυτά συγκεκριμένα μήκη κύματος υπολογίζεται ο κορεσμός της αιμοσφαιρίνης σε οξυγόνο στο αρτηριακό αίμα. Επιπλέον, με την επεξεργασία διαδοχικών παλμικών σημάτων μετράται η καρδιακή συχνότητα. Οι ενδείξεις της παλμικής οξυμετρίας περιλαμβάνουν όλες τις καταστάσεις όπου απαιτείται η άμεση εκτίμηση ή/και η μακροχρόνια παρακολούθηση της οξυγόνωσης. Ωστόσο η αξιοπιστία της μεθόδου περιορίζεται από διαφόρους παράγοντες που η παρουσία τους μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα αποτελέσματα. Φαίνεται λοιπόν ότι η παλμική οξυμετρία αποτελεί μια αξιόπιστη, απλή και εύκολα αναπαραγώγιμη μη επεμβατική μέθοδο που παρέχει τη δυνατότητα άμεσης εκτίμησης της οξυγόνωσης του αρτηριακού αίματος. Η ακριβής όμως γνώση των ενδείξεων και κυρίως των περιορισμών της μεθόδου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθολογική ερμηνεία των αποτελεσμάτων.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):40—54
Κέντρο Προέλευσης: Πνευμονολογική κλινική ΓΑΟΝΑ «Ο Άγιος Σάββας», Αθήνα
Λέξεις Κλειδιά: Έλεγχος οξυγόνωσης, κορεσμός οξυγόνου, παλμική οξυμετρία
Αλληλογραφία: Χ. Μαρκέτος, Πνευμονολογική κλινική ΓΑΟΝΑ «Ο Άγιος Σάββας» Λεωφ. Αλεξάνδρας 171, 115 22 Αθήνα • e-mail: pneymoagsavvas@gmail.com
Χρ. Μάντσιου (1), Ευ. Χολόγκιτας (1), Χρ. Πιπιλή (2), Γ.Β. Παπαθεοδωρίδης (3)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η θεραπεία των ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) και χρόνια ηπατίτιδα C (ΧΗC) διαφέρει από αυτήν που εφαρμόζεται στον πληθυσμό των ασθενών με ΧΗC χωρίς νεφρική δυσλειτουργία, ιδιαίτερα όταν ο ρυθμός σπειραματικής διήθησης (GFR) είναι <30 mL/min, καθώς η χρήση της σοφοσμπουβίρης, ενός από τα βασικά νεότερα αντι-ιικά φάρμακα, αντενδείκνυται. Δεδομένου ότι τα αντι-ιικά σχήματα χωρίς ριμπαβιρίνη προτιμώνται στη ΧΝΝ, ο συνδυασμός ελμπασβίρης/γκραζοπρεβίρης προτιμάται στους ασθενείς με ΧΗC με γονότυπο 1 ή 4 και ο συνδυασμός ομπιτασβίρης/παριταπρεβίρης και ντασαμπουβίρης σε ασθενείς με γονότυπο 1b για 12 εβδομάδες. Σχήματα που έχουν ως βάση τη σοφοσμπουβίρη έχουν χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή κλινική πράξη παρόλο που η σοφοσμπουβίρη αντενδείκνυται σε ασθενείς με GFR<30 mL/min. Φαίνεται ότι η πρακτική αυτή έχει καλή συνολική ασφάλεια με μόνο 6% των ασθενών με ΧΝΝ να διακόπτουν την αγωγή, 3,4% των ασθενών να εμφανίζουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, ενώ τα ποσοστά της μακροχρόνιας ιολογικής ανταπόκρισης σε ασθενείς με ΧΝΝ είναι συγκρίσιμα με τα αντίστοιχα των ασθενών με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Οι συστάσεις για θεραπεία σε αυτούς που υπεβλήθησαν σε επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού είναι ίδιες με αυτές των ασθενών με ΧΗC λαμβάνοντας υπ’ όψιν πιθανές αλληλεπιδράσεις φαρμάκων και την τιμή του GFR πριν την έναρξη της θεραπείας.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):55—67
Κέντρο Προέλευσης: (1) Δ΄ Παθολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή ΑΠΘ, Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, (2) Νεφρολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Queen Elizabeth, Ηνωμένο Βασίλειο, (3) Γαστρεντερολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Λαϊκό Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα
Λέξεις Κλειδιά: Χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C, νεφρός, μεταμόσχευση νεφρού, άμεσα δρώντες αντι-ιικοί παράγοντες, ρυθμός σπειραματικής διήθησης, ηπατίτιδα C
Αλληλογραφία: Ευ. Χολόγκιτας, Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντινουπόλως 49, 546 42 Θεσσαλονίκη • e-mail: cholongitas@yahoo.gr
Γρ. Τσουκαλάς (1,2), Μ. Σγάντζος (2,3), Α. Αντωνίου (1), Α. Γαλανός (4), Κ. Γάτος (1)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ Τα εξειδικευμένα κέντρα νοσηλείας ασθενών με Νόσο Alzheimer και συναφή σύνδρομα άνοιας, έχουν τα τελευταία χρόνια προτείνει ως θεραπεία πρώτης γραμμής μη φαρμακευτικές θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως είναι η χορήγηση για χρήση παιδικής κούκλας.
Σκοπός Η διερεύνηση της χρήσης παιδικής κούκλας από γυναίκες ασθενείς με μετρίου προς σοβαρού βαθμού άνοια.
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Στη μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε χρόνια νοσηλευόμενες γυναίκες ασθενείς για χρονική διάρκεια 21 ημερών, χορηγήθηκαν ερωτηματολόγια-κλίμακες μέτρησης διαφόρων παραγόντων, τα οποία και συμπληρώθηκαν με τη βοήθεια του προσωπικού και των συνοδών-φροντιστών, ενώ έγινε και η καταγραφή των ποιοτικών χαρακτηριστικών και των χορηγούμενων φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Αποτελέσματα Οι δείκτες Οπτικής Κλίμακας Πόνου (P<0,0005), HAD-D (P=0,014), HAD-A (P<0,0005), AIS (P=0,002), παρουσίασαν όλοι στατιστικά σημαντική βελτίωση, άσχετα με το είδος της πάθησης (Νόσος Alzheimer vs Αγγειακή Άνοια). Η παρακολούθηση και καταγραφή των ποιοτικών χαρακτηριστικών συμπεριφοράς παρουσίασε σημαντική βελτίωση ως προς την επικοινωνία και την αφοσίωση και σημαντική μείωση της διέγερσης και της επιθετικότητας. Παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της χορήγησης (προγραμματισμένης ή έκτακτης) φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως της παρακεταμόλης, της κλοβαζάμης, της βρωμαζεπάμης, την ολανζαπίνης και της ζολπιδέμης.
Συμπεράσματα Παρά τα ηθικά διλήμματα που μπορεί να προκύπτουν κατά τη χρήση της κούκλας, η θεραπευτική αυτή ολιστική μη φαρμακευτική καινοτόμος παρέμβαση διέγερσης των αισθήσεων, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης προκειμένου να αποδειχθεί η εξαιρετικά πιθανή θετική επίδρασή της σε ασθενείς με σύνδρομα άνοιας.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):68—76
Κέντρο Προέλευσης: (1) Νευρολογική Κλινική «Άγιος Γεώργιος», Κέντρο Νοσηλείας Ατόμων με Νόσο Alzheimer και Συναφή Σύνδρομα Άνοιας, Αλυκές, Βόλος, (2) Ιστορία της Ιατρικής, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα, (3) Εργαστήριο Ανατομίας, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα, (4) Εργαστήριο Έρευνας για τον Μυοσκελετικό Πόνο, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, Ελλάδα
Λέξεις Κλειδιά: Νόσος Alzheimer, άνοια, θεραπεία με παιδική κούκλα, ολιστική ιατρική
Αλληλογραφία: Γρ. Τσουκαλάς, Ιερολοχιτών 155, 383 34 Αλυκές, Βόλος • e-mail: gregorytsoucalas@yahoo.gr
Δ. Βουδούρη, Χ. Τεσσερομμάτη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η ύπαρξη κακοήθων νεοπλασματικών νόσων στην αρχαιότητα είναι αδιαμφισβήτητη. Η λέξη «καρκίνος» χρονολογείται πίσω στον 5ο αιώνα π.Χ. και αποδίδεται στον Ιπποκράτη, τον πατέρα της Ιατρικής. Το μελάνωμα αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα κακοήθη νεοπλάσματα του δέρματος, του οποίου η συχνότητα εμφάνισης διαρκώς αυξάνεται τις τελευταίες δεκαετίες. Ιστορικά στοιχεία περί του μελανώματος έθεσαν τα θεμέλια και οδήγησαν σταδιακά στη σημερινή γνώση για την ασθένεια αυτή.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):77—82
Κέντρο Προέλευσης: Εργαστήριο Πειραματικής Φαρμακολογίας, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα
Λέξεις Κλειδιά: Μελάνωμα, αρχαίος κόσμος, εξελίξεις αναγνώρισης-θεραπείας
Αλληλογραφία: Δ. Βουδούρη, Mικράς Ασίας 75, 115 27 Γουδή, Αθήνα • e-mail: dimitravoudouri@hotmail.com, ctesser@med.uoa.gr
Κ. Λάιος (1), Μ.Μ. Μόσχου (2), Γρ. Τσουκαλάς (3), Μ. Σγάντζος (3,4)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Ο Ρούφος ο Εφέσιος υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ιατρούς της ελληνικής αρχαιότητας. Το έργο του σχετικά με την ιατρική και ανατομική ονοματολογία συνδέει άρρηκτα τη θεωρία με τη διδασκαλία της ανατομικής επίδειξης. Το πλήθος των ανατομικών όρων που αναφέρονται στο έργο του, δημιουργούν ένα εγχειρίδιο, παρόμοιο του οποίου δεν υπήρχε μέχρι εκείνη την εποχή.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Περιοδικότητα: Ιατρική 2016, 105(1–6):83—86
Κέντρο Προέλευσης: (1) Ιστορία της Ιατρικής, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, (2) Α΄ Οφθαλμολογική Πανεπιστημιακή Κλινική, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, (3) Ιστορία της Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής, (4) Εργαστήριο Ανατομίας, Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα
Λέξεις Κλειδιά: Ρούφος ο Εφέσιος, ανατομία, ονοματολογία
Αλληλογραφία: Γρ. Τσουκαλάς, Ιερολοχιτών 155, 383 34 Αλυκές, Βόλος • e-mail: gregorytsoucalas@yahoo.gr
N. Vaidakis
DESCRIPTION:
Premature ejaculation (PE) is the sexual disorder studied the most over the past 15 years. Until recently it was considered as the most frequent male sexual dysfunction with a worldwide general population prevalence ranging from 30–40%. Recent studies, however, making use of the intravaginal ejaculation latency time and the feeling of ejaculation control, differentiated between four types of premature ejaculation; (a) subjective PE, (b) natural variable PE, (c) lifelong PE, and, (d) acquired PE. Of them, only (c) and (d) are considered genuine disorders. Thus, in very recent studies prevalence for lifelong PE was 2.3% and of acquired PE 3%. Therapeutic approaches for treating PE include mainly Cognitive Behavioral strategies, and medication strategies such as the use of SSRIs and local anesthetics. In acquired PE treatment of the primary cause is necessary (i.e. thyroid function) and this can be supplemented by psychological treatments, if necessary.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):11—20
Origin Center: A΄ Psychiatric Clinic, Aiginition Hospital, Athens, Greece
Keywords: ejaculation, premature, early, intravaginal ejaculation latency time, types of premature ejaculation, prevalence, treatment
Corresponding Author: N. Vaidakis, Aiginition Hospital, 10 Dimitressas street, GR-115 28 Athens, Greece • vaidanik@med.uoa.gr
P.N. Singhellakis
DESCRIPTION:
Recently the diagnosis, prognosis and treatment of thyroid cancer have been improved significantly because of the advances in the understanding of the genetic and biologic characteristics on almost all the types of the disease. The genetic defects –usually gain-of-function ongogenes (mutations, fusions, rearrangements etc) –in the majority of endodermal-derived thyroid cancers (papillary, poorly differentiated and anaplastic) and those of neural crest-derived (medullary carcinoma) have been defined. These discoveries and the advances in biotechnology and medicinal chemistry have led to the development of many new compounds (protein multikinase inhibitors) with targeted inhibitory action on the disturbed mechanisms of ongogenesis. Administration of protein multikinase inhibitors in patients with thyroid cancers, unresponsible to the existing therapies was proved effective for: (a) the treatment with 131Ι of patients with previously radioiodine-refractory metastatic differentiated thyroid cancer (restoration of radioiodine uptake) and (b) the significant prolongation of progression-free survival in patients with progressive advanced either differentiated but refractory to 131I or medullary thyroid cancers. Much more are expected with the use of new compounds under development with greater efficacy and specificity for ongogenic targets to improve the treatment of such kind of cancers and not only.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):21—39
Origin Center: Medical Department, University of Athens, Athens, Greece
Keywords: Thyroid cancer, papillary microcarcinomas, ongogenes (gain-of-function: mutations, fusions re-arrangements, etc), protein multikinase inhibitors, ultrasonography, calcitonin, fine needle aspiration cytology (FNAC), radioiodine (131Ι) therapy, medullary thyroid carcinoma, ionizing radiation
Corresponding Author: P.N. Singhellakis, 2 Grammou street, GR-172 34 Daphni-Hymittos, Athens, Greece • e-mail: p.singhellakis@gmail.com
Ch. Marketos, D. Theofilos, A. Zetos, G. Politis
DESCRIPTION:
Pulse oximetry is one of the most commonly employed non-invasive monitoring modalities for assessment of hemoglobin oxygen arterial saturation. Pulse oximeter comprises two light-emitting diodes (LEDs) and a detector of light. LED emits light at the 660 nm (red) and 940 nm (infrared) wavelengths in which reduced hemoglobin and oxygenated hemoglobin have a broad spectrum of light absorption. The ratio of absorbencies at these two particular wavelengths of oxyhemoglobin and reduced hemoglobin can be calculated and the corresponding O2Hb-saturation is found on the basis of a specific algorithm formulated from direct measurements of arterial blood oxygen saturation in normal volunteers. In addition the LED cycles between successive pulsatile signals can be used to calculate the cardiac frequency. Pulse oximetry should be performed in various circumstances in which the patient is suspected of having hypoxemia, permitting direct evaluation and/or continuous monitoring of oxygen arterial saturation. However, pulse oximetry has a number of limitations which may lead to inaccurate readings. In conclusion pulse oximetry is an important, well-established and accurate, non-invasive procedure which provide the opportunity for a simple and rapid assessing of arterial blood oxygenation in almost any clinical situation where hypoxemia may occur. However, caution is needed for the appropriate interpretation of the results.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):40—54
Origin Center: Pulmonology department, Anticancer Hospital “Saint Savvas” Athens, Greece
Keywords: Respiratory monitoring, oxygen saturation, pulse oximetry
Corresponding Author: Ch. Marketos, Pulmonology department, Anticancer Hospital “Saint Savvas”, 171 Alexandras Ave., GR-115 22 Athens, Greece • e-mail: pneymoagsavvas@gmail.com
Chr. Mantsiou (1), Ev. Cholongitas (1), Chr. Pipili (2), G.V. Papatheodoridis (3)
DESCRIPTION:
Treatment of patients with chronic kidney disease (CKD) and chronic hepatitis C (CHC) differs from that used in the general CHC population mostly when glomerular filtration rate (GFR) is below 30 mL/min, as sofosbuvir, the backbone of several current regimens, is officially contraindicated. Given that ribavirin free regimens are preferable in CKD, elbasvir/grazoprevir is offered in CHC patients with genotype 1 or 4 and ombitasvir/paritaprevir and dasabuvir in genotype 1b for 12 wk. In this setting, sofosbuvir-based regimens are often used, despite sofosbuvir contraindication. It seems to have good overall safety with only 6% or 3.4% of CKD patients to discontinue therapy or develop serious adverse events without drug discontinuation, while sustained virological response (SVR) rates with sofosbuvir based regimens in CKD patients appear to be comparable with SVR rates in patients with normal renal function. Treatment recommendations for kidney transplant recipients are the same with those for patients with CHC, taking into consideration potential drug-drug interactions and baseline GFR before treatment initiation.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):55—67
Origin Center: (1) 4th Department of Internal Medicine, Medical School of Aristotle University, Hippokration General Hospital of Thessaloniki, (2) Division of Nephrology, Queen Elizabeth University Hospital, UK, (3) Department of Gastroenterology, Medical School of National and Kapodistrian University of Athens, Laiko General Hospital, Athens, Greece
Keywords: Chronic hepatitis C virus infection, kidney, kidney transplantation, direct acting antiviral agents, glomerular filtration rate, hepatitis C
Corresponding Author: Ev. Cholongitas, Hippokration General Hospital of Thessaloniki, 49 Konstantinopoleos street, GR-546 42 Thessaloniki, Greece • e-mail: cholongitas@yahoo.gr
Gr. Tsoucalas (1,2), M. Sgantzos (2,3), A. Antoniou (1), A. Galanos (4), K. Gatos (1)
DESCRIPTION:
ABSTRACT Specialized centres for the treating of patients with Alzheimer’s disease and related dementia syndromes have been proposed in recent years as a first-line treatment of non pharmaceutical therapeutic interventions, such as the doll therapy.
Aim Our study investigates the use of a child’s doll in female patients with moderate to severe dementia.
ΜATERIAL-METHOD In the study, being contacted for a 21 day period, questionnaires-scales for the measurement of various factors were given to chronic institutionalized female patients with moderate to severe dementia, having been answered with the help of the staff and the attendants-carers.
Results Indicators for the OPTICAL SCALE PAIN (P<0.0005), HAD-D (P=0.014), HAD-A (P<0.0005), AIS (P=0.002) showed all statistical significantly improvement, regardless of the type of disease (Alzheimer Disease vs Vascular Dementia). The monitoring and recording of the quality behavioural characteristics, showed significant improvement in communication and loyalty and significantly reduce in agitation and aggression. Significant reduction of the drug administration (planned or emergency) such as paracetamol, clobazam, bromazepam, olanzapine and zolpidem was observed.
Conclusions Despite the ethical dilemmas that may arise during the use of the doll therapy, this therapeutic holistic non pharmaceutical intervention, the innovative stimulation of the senses, deserves further investigation in order to prove the highly probable positive effect in patients with dementia syndromes.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):68—76
Origin Center: (1) Neurological Clinic “Agios Georgios” Nursing Centre for People with Alzheimer’s Disease and Related Dementia Syndromes, Alykes, Volos, (2) History of Medicine, Department of Medicine, Faculty of Health Sciences, University of Thessaly, Larissa, (3) Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Health Sciences, University of Thessaly, Larissa, (4) Research Laboratory for Musculoskeletal Pain, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, Athens, Greece
Keywords: Alzheimer disease, dementia, doll therapy, holistic medicine.
Corresponding Author: Gr. Tsoucalas, 155 Ieroloxiton street, GR-383 34 Alikes, Volos, Greece • e-mail: gregorytsoucalas@yahoo.gr
D. Voudouri, Ch. Tesseromatis
DESCRIPTION:
The existence of malignant neoplastic diseases in ancient times is undeniable. The word “cancer”, dating back to the 5th century BC, is attributed to Hippocrates, the father of medicine. Melanoma is one of the most common malignant neoplasms of the skin, whose incidence has been continuously increasing in the past few decades. Historical data on melanoma established the basis and gradually led to the knowledge we have today concerning this disease.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):77—82
Origin Center: Department of Pharmacology, Medical School, University of Athens, Athens, Greece
Keywords: Melanoma, ancient word, diagnostic-therapeutic developments
Corresponding Author: D. Voudouri, 75 Mikras Asias street, GR-115 27 Goudi, Athens, Greece • e-mail: dimitravoudouri@hotmail.com, ctesser@med.uoa.gr
K. Laios (1), M.M. Moschos (2), Gr. Tsoucalas (3), M. Sgantzos (3,4)
DESCRIPTION:
Rufus of Ephesus was one of the foremost practitioners of Greek Antiquity. His work on medicine and anatomical nomenclature indissolubly connects theory with teaching of anatomical demonstration. The plethora of the anatomical terms, mentioned inside his work, created a manual, whose similar did not exist until that time.
INFORMATION:
Periodicity: Iatriki 2016, 105(1–6):83—86
Origin Center: (1) History of Medicine Department, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, (2) 1st Ophthalmological University Clinic, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, (3) History of Medicine, Faculty of Medicine, (4) Laboratory of Anatomy, Faculty of Medicine, University of Thessaly, Larissa, Greece
Keywords: Rufus of Ephesus, anatomy, nomenclature
Corresponding Author: Gr. Tsoucalas, 155 Ieroloxiton street, GR-383 34 Alikes, Volos, Greece • e-mail: gregorytsoucalas@yahoo.gr